Najbardziej zaskoczyło mnie, że Eala nie przestraszyła się szansy. Mieć na talerzu drugą zawodniczkę świata to jedno, zakończyć dzieło – drugie.
Nie zgadzam się. To na Idze ciąży w takim meczu zdecydowanie większa presja. Alex nie miała tam wiele do stracenia, Świątek za to dużo.
Iga jest zawodniczką, którą podziwiam. Śledzę co tydzień od kilku lat, ponieważ uwielbiam sposób w jaki gra. Jest bardzo, bardzo dobra. Wiedzieliśmy więc, że to nie będzie dla nas łatwy mecz i jeśli go nie wygramy, nikt się szczególnie nie zdziwi. Dlatego Alex stawka nie paraliżowała. Śmiem twierdzić, że byłaby bardziej zdenerwowana, grając z sąsiadką z rankingu.
Jaka była reakcja, gdy wróciła do szatni?
Była bardzo szczęśliwa. Chyba pierwsze słowa, jakie powiedziała, brzmiały: “dobra, to niewiarygodne!”. W końcu pokonała jeden ze swoich wzorów, od którego kilkanaście miesięcy wcześniej odebrała dyplom w Rafa Nadal Academy. Miała minę na zasadzie “co tu się w ogóle dzieje?!”. Najpierw zwyciężczyni Australian Open [Madison Keys – przyp. red.], teraz były numer jeden na świecie. To były wielkie chwile, choć oczywiście wiedzieliśmy, że Iga nam w tym meczu swoją grą pomogła. Potem w Madrycie już z Alex wygrała.
Indywidualnie w 2023 r., gdy miała 18 lat. Choć oczywiście dużo wcześniej znaliśmy jej możliwości, wiedzieliśmy że jest wielkim talentem. Trafiła do nas jako trzynastolatka, po zwycięstwie w “Les Petit As”. To turniej w kategorii 12-14 lat, który w przeszłości wygrywały Martina Hingis, Kim Clijsters… Byłem jednym z trenerów głównych Akademii i na pewno wierzyłem, że Alex ma przed sobą karierę. Tylko tenis to tak trudny sport, że nigdy nie wiesz, co ta kariera będzie oznaczać. Miejsce w najlepszej setce? Pięćdziesiątce? To już jest bardzo dużo.
Barbara Kostecka. Młoda Polka trenuje w Akademii Rafy Nadala
Pracujesz w Akademii Rafy Nadala. Ile macie tam jeszcze takich talentów jak Eala?
Sporo. Mamy nawet Polkę, Barbarę Kostecką. Jesteśmy z niej bardzo zadowoleni, wierzymy w jej możliwości. Ma świetną kondycję, ma mocne uderzenie, ma motywację, bo ona naprawdę chcę grać. Ma fenomenalnych, mądrych rodziców. Do diabła, mama była dobrą tenisistką, a tata jest trenerem. To idealne połączenie. Basia potrzebuje grać mecze, doskonalić się i być cierpliwą, a dojdzie daleko. Tylko nie pytaj mnie, jak daleko. To nie do przewidzenia.
