Iga Świątek “była zapłakana, przewracała się”. Mecz sprzed lat, a Daria Abramowicz już wiedziała

Daria Abramowicz z dumą opowiadała o wyczynie Idze Światek w Wimbledonie, aż nagle musiała odpowiedzieć na trudne pytanie. “Pani stała się wrogiem numer jeden. Na ile udawało się od tego odciąć? Bo było tego dużo…” — zapytał dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej. — Musimy z tym żyć — stwierdziła Abramowicz. W rozmowie przypomniała też o trudnych początkach, gdy na turniej pojechały bez trenera. — Była zapłakana, przewracała się na korcie— zdradziła i dodała, że wówczas wiedziała już, iż Świątek “ma wybitny potencjał”.

Polska Agencja Prasowa: Co pani najbardziej zapamiętała z tegorocznego Wimbledonu? Takie pierwsze skojarzenie…

Daria Abramowicz: To wszystko jest jeszcze trochę za świeże, żebym miała tak uporządkowane, w takim osobistym ujęciu. Ale jak mam na szybko wybrać, to piłka meczowa w finale.

Ja najbardziej zapamiętałem słowa Świątek z konferencji prasowej, kiedy powiedziała, że oddałaby jeden triumf w Wielkim Szlemie za złoty medal olimpijski. Właśnie wygrała najbardziej prestiżowy turniej, a wróciła do czegoś, co działo się rok temu. Wiele już zostało powiedziane o tym, jak bardzo przeżyła półfinałową porażkę w igrzyskach, ale takie słowa w takim momencie chyba najlepiej pokazały, jak bardzo jej wtedy na tym złocie zależało. Kiedy pragnienie osiągnięcia jakiegoś celu zaczyna bardziej przeszkadzać niż pomagać?

To zależy, bo wpływa na to kilka czynników. Jak istotny jest dla nas ten cel, na ile jest on spójny z naszymi wartościami, z naszą tożsamością. Każdy cel ma swoje cechy w takim ujęciu psychologicznym. To jest bardzo złożona kwestia. Iga została wychowana przez tatę w marzeniu i w szacunku do igrzysk. Warto się też zastanowić nad szerszym ujęciem sportu w naszym kraju, jak ważne są igrzyska, ile znaczą dla Polaków i jak fundamentalny element definiowania sportowej historii stanowią. To wszystko ma znaczenie. Jednocześnie mamy w tenisie zawodników, zawodniczki, którzy wręcz rezygnują z udziału w igrzyskach, bo sezon tenisowy jest długi, a dla nich priorytetami są turnieje wielkoszlemowe lub inne cele.